Meditatie 1 Petrus 2:17a
‘Houd iedereen in ere (..)’
De brieven van de apostel Petrus zijn boeiend om te lezen. Hij schrijft aan christenen die een minderheid vormen in hun omgeving. Het geloof is voor hen soms een ware beproeving. Er zijn veel momenten dat je bij het lezen van deze brieven opeens het idee krijgt: dit gaat over ons.
In de aanwijzingen in hoofdstuk 2 van de Eerste Petrusbrief krijgen zijn woorden en aansporingen een hele praktische spits. De christenen aan wie hij schrijft, hebben het nodige te verduren. Van binnen is er een voortdurend gevecht om niet mee te gaan doen met wat iedereen doet. Daarbij zijn ze blijkbaar ook nog al eens het voorwerp van minachting, spot en kleine pesterijtjes. De neiging om in zichzelf te keren is groot. De aanvechting om zich in het eigen gelijk te verschansen en zich beter te voelen dan de rest ook. Je kunt het je levendig voorstellen.
Maar Petrus wil hier niet van weten. Hij wijst consequent een andere weg. De weg van Christus. Het is alsof hij zegt: bij alles wat je van anderen te verduren krijgt, zorg ervoor dat jij wel een beetje voor de mensen te pruimen blijft. ‘Houd iedereen met wie je te maken krijgt in ere’. Hoe je dat doet? Een klein voorstel: bedenk bij ieder mens die je pad kruist, ‘ook voor hem of haar is Jezus met liefde de weg van het kruis gegaan’. Zou ik die persoon dan anders behandelen dan Jezus deed?
Ds. André van der Graaf