‘Als de HERE het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen de bouwlieden daaraan. (Psalm 127:1a)
We staan weer aan het begin van een nieuw seizoen. Vele vergaderingen zijn er al geweest, vele plannen zijn gemaakt en nu gaat het beginnen: aan het werk. Bouwen aan de gemeente.
We moeten alles op alles zetten. Als we nog meer moeten vergaderen, dan moet dat maar. Als we nog meer moeten organiseren, dan moet dat maar.
Zo op zich klinkt dat allemaal heel mooi. En we moeten ook aan het werk. Maar onze tekst zegt dat als de HERE het huis niet bouwt de bouwlieden tevergeefs zwoegen. Laat het duidelijk zijn: er moeten wel bouwlieden zijn. Die zijn zelfs hard nodig. En het woord ‘bouwlieden’ zie ik dan als een breed begrip. We hebben denkers, beleidmakers, ‘architecten’ nodig, maar ook mensen die het werk op de bouwplaats doen (hopelijk het komende seizoen ook letterlijk op de bouwplaats van het Nieuw Kerkelijk Centrum). Die hun handen gebruiken. Niemand kan gemist worden, want iedereen kan iets. Allemaal hebben we gaven en talenten gekregen. Of het nu vijf talenten zijn of één. We mogen, we moeten die talenten gebruiken.
Vertaald naar de gemeente: we hebben predikanten (ja, 2 vacatures), kerkenraadsleden, bezoekbroeders en zusters, club- en kindernevendienstleiding, vrijwilligers op allerlei gebied nodig binnen onze gemeente. En ja, er moet gezwoegd worden. Daar is ook niets mis mee. Er wordt inzet verwacht van ieder gemeentelid. Ook financieel moeten er middelen zijn om te kunnen bouwen. Maar …. laten we het belangrijkste niet vergeten: we kunnen dit alles niet zonder de HERE. Zonder de grote Architect. Al zijn we van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat bezig met de gemeente en hebben we nauwelijks tijd voor een hap eten, we bereiken niets als de HERE zijn zegen er niet over geeft. We zijn geheel afhankelijk van die zegen.
Laten we niet zijn, zoals sommige ‘Doe-het-zelvers’. Ze denken de kast wel in elkaar te kunnen zetten. De handleiding hebben ze niet nodig. Maar het lukt niet. De kast is niet stevig of de panelen passen er niet meer tussen of zitten achterste voren. Het lijkt niet op hetgeen de architect bedoeld had. Laten we ook in de gemeente niet de fout maken zo maar te gaan bouwen zonder de bouwplannen, de gebruiksaanwijzing goed te lezen. Zonder de Architect te raadplegen en om Zijn zegen te vragen.
Het gaat ook niet om ónze gemeente, maar om Zijn gemeente. Daarom is het ook belangrijk om ons in eerste instantie te richten op Hem. Te luisteren naar wat Hij werkelijk van ons wil. Daarom is het ook belangrijk om vergaderingen en bijeenkomsten te beginnen met Bijbellezing en gebed. Dat is meer dan een gewoonte. Meer dan daarmee alleen maar aan te geven dat de vergadering geopend is. Nee, dat is vragen wat de wil is, wat het ‘werkplan’ is van de HERE. Dat is vragen of de HERE zijn zegen wil geven over hetgeen besproken, bestudeerd, gezongen gaat worden. Je geheel afhankelijk opstellen van Hem en vanuit die afhankelijkheid aan het werk gaan. Gaan zwoegen.
Laten we met elkaar het werk ter hand nemen. Laten we met elkaar zwoegen en daarbij het advies van Ignatius van Loyola meenemen “Handel zo, alsof alles van jou alleen afhangt en vertrouw tegelijk zo op God, alsof alles van Hem alleen afhangt”.
Gert Timmer