“Nu laat U, Heer, uw dienaar in vrede heengaan, zoals U hebt beloofd. Want met eigen ogen heb ik de redding gezien.” Lucas 2:29-30
Als we aan Simeon denken, zien we een oude man voor ons. Een oude man, die een heel leven achter zich heeft. Maar is dat wel zo? Hoe komen we er eigenlijk bij om van Simeon een oude man te maken? Heeft dat te maken met het lied dat hij zingt, een lied waarin hij zingt dat de Here hem nu mag laten gaan in vrede? Dit lied van Simeon zou dan een lied zijn, dat wij zelf op onze oude dag zouden zingen. Als afsluiting van een leven. Het zit er nu op.
Maar daar doen we Simeon geen recht mee. Hij zegt niet tegen de Here: ‘Nu is het mooi geweest. Ik heb genoeg in het leven gezien. Alles wat ik nog mee wilde maken, heb ik bereikt. Nu mag het wat mij betreft erop zitten.’ Nee, Simeon stelt een vraag of de Here hem van zijn plicht wil ontslaan. Simeon heeft zijn leven niet voor zichzelf geleefd, maar voor God. Simeon zingt het uit met het Kind Jezus in zijn armen: Nu laat u Here, uw dienaar in vrede gaan. Het is een verzoek aan de Here. Simeon had zijn leven niet in eigen hand. Hij was geen kapitein op zijn eigen levenschip.
We beginnen het nieuwe jaar misschien wel met goede voornemens. Het nieuwe jaar heeft iets van een nieuwe start. Als we er in slagen om die slechte gewoonten te minderen, mogen we daarin de genade van God zien. We bedoelen het goed met al die voornemens, maar op de één of andere manier slagen wij er zelden in om onze voornemens in praktijk te brengen. Om echt een nieuw leven te leiden. Al in januari vallen wij weer terug in het oude levenspatroon. Daarmee frustreer je jezelf. Je voelt je falen. Daar ga je weer...
Het leven als christen vraagt om een andere kijk naar onszelf. Het gaat er allereerst niet om wat wij doen, wat wij voornemen, maar om wat God doet! Mijn ogen hebben het gezien, wat God gedaan heeft mag Simeon weten. Christus maakt alles anders! Voor ons is dat zien niet weggelegd, zoals Simeon dat wel mocht. Maar wij mogen er over horen en het op die manier van heel dichtbij ervaren. We mogen het op ons laten inwerken en geloven. Het gaat er niet om dat ik mijzelf overeind houd, maar het gaat er om wat God mij geeft. Dag in dag uit. Leven als christen is kunnen ontvangen, leven uit wat God geeft. Het echte leven is dat leven dat God mij geeft, waarin ik geborgen ben in het werk van Christus.
Gezegend Nieuwjaar!
Ds. Gert J. Röben