‘En Hij begon hen te leren, dat de Zoon des mensen veel moest lijden … en gedood worden en na drie dagen opstaan.’ (Marcus 8:31)
Jezus heeft geleden. Dat unieke lijden krijgt in deze ‘lijdensweken’ extra aandacht. Maar je kunt je afvragen of het lijden van Jezus wel zo uniek is. Naast Jezus zijn er toch veel meer mensen die zwaar geleden hebben of nu zwaar lijden? Zelfs de kruisdood van Jezus was niet uniek. Velen zijn door de Romeinen aan het kruis geslagen.
Laten we echter niet vergeten dat Jezus niet alleen aan het kruis geleden heeft. Heel Zijn leven op aarde is voor hem een lijdensweg geweest. Hij moest op aarde meemaken dat Hij niet welkom was. Direct na zijn geboorte moesten zijn ouders al met Hem wegvluchten. Hij heeft de haat en afkeer van velen tegen Hem voelen groeien. De climax van dat lijden was natuurlijk het kruis. Maar wat het werkelijk unieke is, is dat Jezus niet voor Zichzelf leed, maar voor anderen voor u, voor jou en voor mij.
Er is een verhaal van een jonge vrouw in Parijs. Keer op keer had ze ruzie thuis. Ze heeft haar biezen gepakt en is haar eigen leven gaan leiden. Maar dat liep niet goed af. Ze raakte verslaafd aan de heroïne en kwam in de prostitutie terecht. Na een tijdje werd ze ongewenst zwanger en bracht een jongetje ter wereld. Net als voor die tijd bracht ze haar dagen zwervend door, huur voor een huis kon ze niet betalen. Op een koude winteravond ging ze slapen onder een brug. Het vroor dat het kraakte. Om haar kind te beschermen deed ze zoveel mogelijk van haar eigen kleding uit. De volgende morgen hoorde een voorbijganger een kind huilen. Hij ging kijken en wat vond hij? Een doodgevroren jonge moeder en een levend jongetje in haar armen. Hij ontfermde zich over het kind en nam het bij zich in huis.
Toen hij twaalf jaar oud was, vertelde zijn pleegvader hem wie hij was en waar hij vandaan kwam. Op een koude wintermorgen vonden zijn pleegouders hem niet in zijn slaapkamer. Hij was het huis uitgegaan zonder iets te zeggen. Zijn vader die hem ging zoeken, werd onweerstaanbaar getrokken naar de brug van toen. En jawel, daar vond hij zijn jongen, met alleen zijn pyjama aan, door en door verkleumd. ‘Waarom heb je dit gedaan?’, vroeg zijn vader hem. ‘Omdat ik een beetje wilde voelen wat het mijn moeder gekost heeft om mij te redden’.
Dat een moeder zoiets over heeft voor haar eigen kind, kunnen we ons nog voorstellen. Maar dat de Here Jezus dat over had voor … u, jou en mij, dat is toch een groot wonder.
Een daad van grote liefde. Alles wat die daad inhoudt, wat de gevolgen daarvan zijn, ook de gevlogen voor ons dagelijks leven, proberen we in deze weken te ontdekken. Om uiteindelijk uit te komen bij Pasen, want daar spreekt onze tekst ook al over en daar leven we naartoe.
G. Timmer