“Hierdoor raakten ze helemaal van streek.” Lucas 24: 4
We maken vreemde weken mee. Alles is anders dan gewoon. Meer dan anders trekken we ons nu terug in onze huizen. Het coronavirus heeft een enorme invloed op ons leven, sociale contacten zijn fysiek bijna niet meer mogelijk. Tegelijkertijd worden we in ons dorp met de angst en zorgen rondom het virus geconfronteerd, dichtbij in onze kennissenkring in onze buurt in onze familie is iemand ernstig ziek in het ziekenhuis opgenomen of zelfs overleden.
Je kunt soms het idee hebben dat je helemaal de kluts kwijt bent. Dan ben je van je apropos.
Dat komen we ook tegen bij de vrouwen op Paasmorgen. Als ze bij het graf komen en ze vinden de steen afgewenteld, dan zijn ze van streek, radeloos, zegt Lukas. Letterlijk staat er dan het woord ‘aporos’. Daar hoort u het woord ‘apropos’ in. Als ze voor het open graf staan dan weten ze niet wat ze ermee aan moeten. Ze zien de weg niet. Ze zijn helemaal van hun apropos.
Je kunt je dat zo goed indenken. Want Jezus betekende zoveel voor hen. Voor hun gevoel waren ze alles kwijt geraakt. Dat kun je ook zien als ze naar het graf gaan. Want dan hebben ze specerijen bij zich. Zalven en kruiden om het lichaam van hun geliefde Meester te balsemen. Rond die zalven hangt de geur van de liefde. Dit is het laatste wat ze nog voor hun geliefde Meester kunnen doen. Maar als ze dan bij het graf komen, en de steen is weggerold, en het graf is open…… dan zijn ze helemaal van slag.
Als ze nu maar gedacht hadden aan de woorden van Jezus. Dan waren ze anders naar het graf gegaan. En dan waren ze ook niet zo van hun apropos geraakt. En zou het bij ons ook niet vaak zo zijn? Als we maar meer zouden denken aan de woorden van Jezus. Als we maar meer zouden denken dat het Pasen is geweest en dat we een levende Heiland hebben. Dat zeggen die engelen ook: “Herinner u hoe Hij tot u gesproken heeft…”. Nee, dat besef ik heel goed: Als je denkt aan de woorden van Jezus dan zijn je problemen niet in één keer opgelost. En dan verdwijnen je zorgen niet als sneeuw voor de zon. Maar als je denkt aan de woorden van Jezus dan kan er wel ruimte komen voor vertrouwen. En als je vertrouwen hebt dan ziet de weg er toch anders uit.
Maar hoe kun je er nu voor zorgen, dat als je leven door elkaar geschud wordt, dat de woorden van Jezus dan bij je boven komen? Kun je daar eigenlijk wel zelf voor zorgen? Is dat niet het werk van de Heilige Geest? Hij moet toch de woorden bij je boven brengen? Zeker, maar die Geest gebruikt daarvoor ook de kerkdiensten. Blijf daarom verbonden, juist nu (!) door mee te doen en mee te luisteren zondag aan zondag.
In de kerk staan we erbij stil -elke eerste dag van de week- dat het Pasen is geweest: Hij is waarlijk opgestaan, we geloven in de levende Heiland die zonde en dood heeft overwonnen! Daarom zijn we elke zondag met elkaar rondom de kerk verbonden om niet van ons apropos te raken.
Ds. G.J. Röben