‘Toen het al ochtend werd, stond Jezus op de oever, al wisten de leerlingen niet dat het Jezus was (vers 4-NBV)’.
In het evangelie van Johannes lijken Pasen en Pinksteren op één dag te vallen. Op het moment dat de verrezen Heer zichzelf als de Levende bewijst en de leerlingen opzoekt, blaast Hij op hen en zegt Hij: ‘ontvang de Heilige Geest’. En dan blijkt in het vervolg het verhaal met Jezus gewoon verder te gaan. Alsof Johannes wil zeggen: Jezus is niet ver weg, ergens achter de wolken opgenomen in de hemel, waar dat dan ook precies moge zijn. Bij Johannes is de hemel in zekere zin om de hoek en deze raakt overal aan de aarde. Natuurlijk is het anders dan voorheen. Dat wordt wel duidelijk uit al die ontmoetingen die mensen met Jezus hebben. Maar in zekere zin blijft het ook hetzelfde. Deze wereld was het werkterrein van Jezus. En deze wereld blijft het werkterrein van Jezus. Dat het Pasen is geworden, dat de zon van de opstanding van Christus is opgegaan, dat zal hier en nu in deze wereld ook te merken mogen zijn.
Jezus is niet alleen de opgestane Heer die verschijnt in de gesloten kamer waar de discipelen bij elkaar zijn. Hij is niet alleen Heer van de zondag, waar we ons met gelijkgestemden terugtrekken in de gesloten kamer van de kerk. Dat is Hij ook. Hij is echter ook de Heer die op maandag verschijnt. Als die discipelen in hun dagelijkse werkkloffie druk in de weer zijn met hun dagelijks werk. Ook in dat dagelijks gevecht om je broek op te kunnen houden, verschijnt Hij als Heer van Pasen. Want die dagelijkse bezigheden vinden plaats in een wereld die Hij zijn eigendom noemt. Het spreekt niet vanzelf dat je Hem direct in die wereld herkent. Hij blijft op afstand zien we. Een beetje incognito. Het duurt even voor het kwartje landt. Daar is overleg en inzicht voor nodig. Maar dan daalt het toch. Het is de Heer!
Het kan dus zomaar gebeuren dat je bezig bent om je targets te halen en dat je in het één of ander Hem ontdekt als de aanwezige. Als de Levende. Ook ons dagelijks vissen met het oog op ons ‘brood’ is na de opstanding van Jezus niet meer hetzelfde. Ook daar wil Jezus graag iets over zeggen. Hij wil daar in meedoen. Ook maandag tot vrijdag mogen we leven in het licht van Pasen. Anselm Grün, een Duitse Benedictijnse monnik, schrijft ergens dat elk beroep een potentieel van hoop in zich heeft. Vraag je eens af welke hoop er voor mens en wereld uitgaat van jouw werk en hoe je op jouw manier en in jouw vakgebied bijdraagt aan hoop in deze wereld. Hoe Jezus onze zondag kleurt is helder. Maar hoe kleurt en beïnvloedt Hij mijn maandag tot en met zaterdag? Hij is er bij. Wij mogen met Hem meebouwen aan een wonderlijk nieuwe wereld.
ds. André van der Graaf